Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Επανομής

Η έρευνα κάλυψε τις έξι ευρωπαϊκές χώρες και υλοποιήθηκε σε ιδιαίτερα εκτεταμένο δείγμα σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συμμετείχαν συνολικά 16.227 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τις έξι χώρες του προγράμματος, οι οποίοι συμπλήρωσαν ειδικό ερωτηματολόγιο. Σημειώνεται ότι πήραν μέρος 4.987 μαθητές από 167 σχολεία της Ελλάδας.

Τα αποτελέσματα της έρευνας στην Ελλάδα καταδεικνύουν ότι το 31,98% των παιδιών υπήρξε θύμα σχολικού εκφοβισμού είτε κατ' επανάληψη είτε περιορισμένες φορές. Αρκετά μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των μαθητών που υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού στη Λιθουανία (51,65%) και στην Εσθονία (50,07%). Ακολουθούν οι μαθητές της Βουλγαρίας (34,66%) και της Λετονίας (25,21%). Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ιταλία είναι 15,09% και έτσι η Ιταλία καθίσταται η χώρα με το μικρότερο ποσοστό ομολογούμενης θυματοποίησης μεταξύ των έξι χωρών.

Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού στους Έλληνες μαθητές έλαβε χώρα περισσότερο είτε έξω από το σχολείο (35,38%) είτε στους διαδρόμους του σχολείου (32,7%). Ακολουθεί η σχολική τάξη (24,4%) και η γειτονιά ή το πάρκο (21,84%). Σημαντικό ποσοστό (20,93%) δήλωσε ότι υπήρξε θύμα σχολικού εκφοβισμού στο διαδίκτυο.

Η χρήση κοροϊδευτικών ονομάτων είναι η συνηθέστερη μορφή σχολικού εκφοβισμού σύμφωνα με τη μαρτυρία του 60,69% των μαθητών των ελληνικών σχολείων που δήλωσαν θύματα. Δεύτερη συνηθέστερη μορφή εκφοβισμού είναι τα σπρωξίματα- χτυπήματα (45,39%), με τα πειράγματα λόγω της εξωτερικής εμφάνισης να ακολουθούν με ποσοστό 36,3%. Τα χαμηλότερα ποσοστά εντοπίστηκαν στη χρήση κινητών τηλεφώνων και του διαδικτύου, όπου η ανάρτηση εξευτελιστικών φωτογραφιών στο διαδίκτυο έλαβε 14,26% και η διάδοση εξευτελιστικών φωτογραφιών μέσω κινητών 12,82%.

Από την έρευνα σε όλες τις χώρες προέκυψε ότι το βασικό χαρακτηριστικό του θύματος είναι ανισορροπία δύναμης ανάμεσα σε αυτό και το θύτη. Ακολουθούν χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το θύμα από τους υπόλοιπους, όπως η εθνικότητα, η εξωτερική εμφάνιση, η σωματική ανεπάρκεια και οι σεξουαλικές προτιμήσεις. Σχετικά με το θύτη προκύπτει ότι συνήθως πρόκειται για παιδί οικογενειών με ενδοοικογενειακά προβλήματα και κακές σχέσεις μεταξύ των μελών. Συνήθως ο θύτης έχει άσχημες σχέσεις με συμμαθητές και καθηγητές και μειωμένη σχολική επίδοση.

Οι μάρτυρες- παρατηρητές φαινομένων σχολικού εκφοβισμού επιλέγουν στην πλειοψηφία τους να βοηθήσουν το θύμα, χωρίς να λείπουν και οι περιπτώσεις εκείνες που αγνοούν το περιστατικό είτε γιατί φοβούνται τις συνέπειες είτε γιατί δεν ξέρουν πώς να παρέμβουν. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι οι καθηγητές τους παρεμβαίνουν σε μεγάλο ποσοστό στα περιστατικά, αλλά συχνά δεν γνωρίζουν τον τρόπο παρέμβασης γι' αυτό και πρέπει να ενημερωθούν πιο αναλυτικά.


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ